Bugün 4. ay bitiyor. Zaman nasıl da hızlı geçip gidiyor... Senin varlığından geçen yıl, 15 martta haberdar olmuştuk. Yani yarın tam 1 yıl oluyor hayatımıza gireli. Seni rüyamda görmüştüm; bembeyaz giyinmiş kadınlar oturuyordu deniz kenarında. Masanın üstünde sen oturuyordun. Diyordum ki, oğlum da benim gibi perşembe günü doğdu. Uyandığımda babana beyaz tenli, kahve saçlı yuvarlak yüzlü harika bir erkek bebek gördüğümü anlatmıştım. İşte o da 13 marttı. Yani geçen sene bugün, senden haberdar değildim ama sana çoktan aşık olmuştum. Bir perçembe günü doğmana ve ikimize de benzemeyen ama rüyama benzeyen çehrene şaşırmadım dersem yalan olur. İyi ki doğdun, annelikten bu kadar keyif alacağımı hiç bilmezdim ama hayatıma bir ışıltı kattın. Bütün renkleri daha da canlandıran bir tılsım var sende bakmaya doyamadığım.
Bugün 4. ay bitiyor. Okulu astım, aşıların var. Korkuyorum ateşin çıkabilir diye ama sana güveniyorum, iyi olacaksın. Şu anda uyuyorsun. Çook güzel uyuyorsun, bilmiyorum benim bebeğim olduğun için mi bu kadar hayranım sana :)
Burası artık sana ayırdığım kişisel hatıra defterin. Sen yazmayı öğrenene kadar annenin tuttuğuyla idare et.
Seviyorum seni!
